Ομολογουμένως, οι γάτες είναι πολύ καθαρά ζωάκια, τουλάχιστον περισσότερο από τα σκυλιά, χάρη στη σχολαστικότητα με την οποία φροντίζουν τον καλλωπισμό της γούνας τους.
Αυτό όμως δεν σημαίνει πως δεν έχουν τη δική τους χαρακτηριστική μυρωδιά ή ότι δεν μυρίζει δυσάρεστα το δοχείο απορριμμάτων τους.
Βέβαια, το πρόβλημα με τη μυρωδιά το έχουμε εμείς οι άνθρωποι κι όχι οι μαλλιαρές φιλενάδες μας. Όπως και να’ χει όμως, ούτε σε εκείνες αρέσει η χαρακτηριστική οσμή που έχουν τα ούρα τους.
Κάπως έτσι, λοιπόν, προκύπτουν τα δύο εξής εύλογα ερωτήματα: γιατί μυρίζει τόσο άσχημα η τουαλέτα της γάτας και πώς μπορώ να κάνω την άμμο της να μη μυρίζει έντονα και άσχημα;
Ειδικοί επιστήμονες, κτηνίατροι και λάτρεις των μικρόσωμων οικόσιτων αιλουροειδών είναι εδώ και απαντούν!
Γατοϊστορίες: Γιατί πρέπει να είναι καθαρή η λεκάνη της γάτας μου;
Καταπολέμηση των οσμών γάτας
Η αλήθεια είναι πως πρόκειται για μία από τις πιο κοινές ανησυχίες των γατογονέων και είναι απολύτως φυσιολογικό.
Αφαιρώντας με ένα ειδικό φτυάρι τα κόπρανα της γατούλας σας από το δοχείο της άμμου της, παράλληλα απομακρύνετε και μια σημαντική ποσότητα ούρων.
Το τελευταίο ισχύει στην περίπτωση που χρησιμοποιείτε ειδική, απορροφητική άμμο, που «μαζεύει» τα υγρά και σχηματίζει σβώλους.
Ακόμα κι αν έχετε βρει ποια είναι η καλύτερη άμμος για γάτες, θα δείτε πως η κλασική μυρωδιά της αμμωνίας παραμένει ως έχειν ή τουλάχιστον δεν λέει να φύγει μέχρι να αντικαταστήσετε την παλιά ή να καθαρίσετε προσεκτικά ολόκληρη τη λεκάνη της γάτας.
Βέβαια, δεν υπάρχει άνθρωπος εκεί έξω που να λατρεύει τη μυρωδιά της αμμωνίας, με τη χαρακτηριστική οσμή που σας φέρνει στο νου εκείνη ενός χαλασμένου ψαριού.
Φυσικά, υπάρχει μια λογική εξήγηση πίσω από τη δυσοσμία της άμμου και δεν είναι άλλη από την εξής: καθώς τα ούρα της γάτας σας αποσυντίθενται, απελευθερώνονται διάφορα χημικά στοιχεία και εκκρίσεις, με πρώτο και κύριο εκείνο της αμμωνίας.
Η ουρία, που είναι και το βασικό συστατικό των ούρων, είναι σχετικά άοσμη. Καθώς όμως περνάει από την κλασική βακτηριακή αποσύνθεση, σχηματίζεται ένα ένζυμο που ονομάζεται ουρεάση και μετατρέπει την ουρία σε αμμωνία.
Το θέμα είναι πως τα ούρα της μαλλιαρής φιλενάδας σας τείνουν να περιέχουν υψηλότερη ποσότητα ουρίας από εκείνα των άλλων ζώων, συμπεριλαμβανομένων των σκύλων και των ανθρώπων.
Την ίδια στιγμή, υπάρχει μια ακόμα χημική ένωση που συμβάλλει στο χαρακτηριστικό άρωμα που έχουν τα ούρα της γάτας σας. Αυτή είναι η φελινίνη, ένα αμινοξύ που βρίσκεται στα ούρα.
Όπως ακριβώς η ουρία, έτσι και η συγκεκριμένη χημική ένωση δεν διακρίνεται για την ευχάριστη μυρωδιά της, τουλάχιστον όχι μέχρι να αρχίσει να αποδομείται.
Μόλις αυτό αρχίσει να συμβαίνει, απελευθερώνει θειούχες ενώσεις, που είναι γνωστές σαν θειόλες. Αυτές είναι που προκαλούν την ξινή μυρωδιά που σας κάνει να θέλετε να κλείσετε την μύτη σας εδώ και τώρα!
Άλλοι παράγοντες που επηρεάζουν τη μυρωδιά των ούρων και των κοπράνων της γάτας και σας κάνουν να θέλετε να σπάσετε τη μύτη σας είναι η ηλικία και το φύλο της.
Σε γενικές γραμμές, είναι γνωστό πως γατούλες μεγαλύτερης ηλικίας σταδιακά αρχίζουν να έχουν διαταραχές της ομαλής λειτουργίας των νεφρών τους – μόνο που κάτι τέτοιο μπορεί να συνεισφέρει και στον σχηματισμό εξαιρετικά δύσοσμων ούρων.
Την ίδια στιγμή, οι αρσενικές γάτες απελευθερώνουν ούρα με πολύ πιο έντονη μυρωδιά από εκείνη των θηλυκών, λόγω της υψηλότερης συγκέντρωσης τεστοστερόνης στον οργανισμό και φελινίνης στα ούρα τους.
Κι αν πάλι αναρωτιέστε για το αν η αγαπημένη μαλλιαρή φιλενάδα σας έχει ενσυναίσθηση του πόσο έντονα μυρίζουν τα ούρα της, πιστέψτε μας. Έχει πλήρη γνώση του τι ακριβώς συμβαίνει!
Εάν παρατηρήσετε πως αποφεύγει να χρησιμοποιεί το δοχείο της άμμου της τώρα τελευταία, τότε θα πρέπει να ψαχτείτε λιγάκι παραπάνω.
Το πιθανότερο και επικρατέστερο σενάριο βέβαια είναι πως μάλλον βρίσκει την μυρωδιά των ούρων της το ίδιο έντονη με εσάς – και την σιχαίνεται!
Αν ψάχνετε διαρκώς τρόπους για το πώς να μη μυρίζει η άμμος της γάτας σας, πολύ απλά καθαρίζετέ την πιο συχνά με ένα ειδικό φτυαράκι και, ει δυνατόν, κάθε φορά που βλέπετε πως η γατούλα σας χρησιμοποίησε τη λεκάνη της.
Κάτι τέτοιο μπορεί να περιορίσει σημαντικά την δυσοσμία, αλλά δεν υπόσχεται πως θα την εξαλείψει κιόλας. Επομένως, μην έχετε υπερβολικές προσδοκίες από αυτό και μόνο.
Εάν θέλετε να το πάτε ένα βήμα παραπέρα με τη φροντίδα της γάτας σας και να πάρετε τα μέτρα σας, θα πρέπει να είστε συνεπείς και προσεκτικοί σε ό,τι αφορά τον τακτικό και βαθύ καθαρισμό ολόκληρης της τουαλέτας της.
Επί της ουσίας, κάτι τέτοιο σημαίνει πως θα πρέπει να πετάτε τελείως την παλιά άμμο και να την ανανεώνετε με καινούρια, τουλάχιστον κάθε δύο εβδομάδες, αν όχι πιο συχνά.
Εννοείται πως η αλλαγή της άμμου θα πρέπει να γίνεται αφού προηγουμένως έχετε καθαρίσει καλά την τουαλέτα της με ζεστό νερό και ένα ήπιο σε οσμή και ένταση καθαριστικό για τα ούρα της γάτας, που θα είναι όμως απόλυτα φιλικό απέναντι στη γατούλα σας.
Κάνοντας όλα τα παραπάνω, παίρνετε όλα τα απαραίτητα μέτρα για να περιορίσετε το φαινόμενο της δυσοσμίας των ούρων της γάτας σας. Έτσι, να είστε σίγουροι πως θα είστε και οι δύο πιο χαρούμενοι!
Έχετε άλλες απορίες για την συμβίωση με γάτες; Εάν ναι, τότε δεν έχετε παρά να μας αφήσετε ένα σχετικό σχόλιο!