Πρόκειται για μια φυσική ράτσα από την τραχιά, απομακρυσμένη και κλιματικά ποικιλόμορφη περιοχή της Μέσης Ανατολής. Η συγκεκριμένη ράτσα είναι γνωστή για το μοναδικό, χαρακτηριστικό μοτίβο του τριχώματός της, που όλοι λατρεύουν να κοιτούν.

 Ο όρος «Van» έχει υιοθετηθεί από διάφορες ράτσες για να περιγράψει τις λευκές γάτες με χρωματιστά σημάδια στο κεφάλι και την ουρά. Η Turkish Van cat χρειάζεται 3 με 5 ολόκληρα χρόνια για να φτάσει σε πλήρη ωριμότητα και ανάπτυξη.

 Πώς είναι ο χαρακτήρας αυτής της φυλής;

 Οι γάτες βαν της Τουρκίας είναι ενεργητικές, ευκίνητες και έξυπνες. Είναι εξαιρετικά υγιείς και τα πηγαίνουν καλά με τους ανθρώπους που αγαπούν το κολύμπι, καθώς λατρεύουν να παίζουν με το νερό!

 Μάλιστα, είναι διάσημες για τον δραστήριο χαρακτήρα τους. Είναι ομιλητικές, απαιτούν προσοχή από τους ανθρώπους και δείχνουν μεγάλη όρεξη την ώρα του δείπνου.

 Επίσης, είναι γνωστές για τη βαθιά προσκόλληση που έχουν στα αγαπημένα τους άτομα. Τείνουν να διαλέγουν ένα ή δύο άτομα της οικογένειας, συνήθως αυτά που ασχολούνται μαζί τους στην αρχή και δένονται μαζί τους για πάντα.

 Τα σιντριβάνια για γάτες είναι ίσως η καλύτερη αγορά που μπορείτε να κάνετε για την Τουρκική γάτα βαν. Θα απολαμβάνει να κάθεται μπροστά στο σιντριβάνι και να κοιτάζει γοητευμένη για ώρες το νερό που στάζει. Πολλές από τις ψιψίνες αυτής της φυλής απολαμβάνουν τις βουτιές στην πισίνα, την μπανιέρα, τον νεροχύτη, ακόμα και την τουαλέτα.

 Ακόμα και όσες δεν απολαμβάνουν το κολύμπι εξακολουθούν να γοητεύονται από το νερό και λατρεύουν να βυθίζουν τα παιχνίδια τους στο μπολ με το νερό και να παίζουν με τις βρύσες που στάζουν. Κάποιες μαθαίνουν μέχρι και να ανοίγουν τις βρύσες. Γενικά, είναι πολύ έξυπνες γάτες και σκέφτονται συνεχώς τρόπους για να διασκεδάσουν μέσα στη μέρα.

 Η ιστορία της ράτσας της

 Όταν η Κιβωτός έφτασε στο όρος Αραράτ πριν από περίπου 5.000 χρόνια, ο Νώε δεν παρατήρησε πότε δύο γάτες με λευκό και κοκκινωπό χρώμα που πήδηξαν στο νερό και κολύμπησαν μέχρι την ακτή.

 Όταν τα νερά της πλημμύρας υποχώρησαν, οι γάτες ξεκίνησαν το ταξίδι τους για τη λίμνη Βαν, που βρίσκεται περίπου 121 χλμ. νότια του όρους Αραράτ, όπου ζουν από τότε. Τουλάχιστον, αυτός είναι ένας γοητευτικός θρύλος για την εμφάνιση του Turkish Van kitten, μιας αρχαίας ράτσας που κατοικεί στην περιοχή της λίμνης Βαν της Τουρκίας.

 Η ράτσα μπορεί επίσης να βρεθεί στις κοντινές περιοχές της Αρμενίας, της Συρίας, του Ιράν, του Ιράκ και σε περιοχές της Ρωσίας. Η ιστορία αυτής της άριστης «κολυμβήτριας» με την υπέροχη ουρά είναι τουλάχιστον τόσο ενδιαφέρουσα, όσο οι θρύλοι που περιβάλουν την προέλευσή της.

 Η γάτα Βαν της Τουρκίας είναι γνωστή για την έλξη που έχει για το νερό. Η πιθανή εξήγηση για το ενδιαφέρον της προς την κολύμβηση έγκειται στις ακραίες θερμοκρασίες της πατρίδας της.

 Οι περισσότερες ράτες γάτας μισούν το να βρέχονται, πιθανώς επειδή πρέπει να περάσουν ώρες για να βάλουν ξανά σε τάξη τη γούνα τους. Το τρίχωμα της Turkish Van, ωστόσο, είναι αδιάβροχο.

 Δεδομένου ότι οι καλοκαιρινές θερμοκρασίες στη λίμνη Βαν φτάνουν πολύ πάνω από τους 37,8 °C, η Van μπορεί να έχει μάθει να κολυμπά για να δροσίζεται ή για να κυνηγά ρέγκες, το μόνο ψάρι που μπορεί να επιβιώσει στο αλμυρό νερό της λίμνης Βαν.

 Όποιος κι αν είναι ο λόγος για αυτήν τη σχέση της γάτας με το νερό, πιθανώς εξηγεί την ανάπτυξη του υδατοαπωθητικού τριχώματός της που μοιάζει με ύφασμα κασμίρ.

 Κανείς δεν γνωρίζει με βεβαιότητα πότε ή από πού η Turkish Van cat έφτασε στην περιοχή της λίμνης Βαν. Αν και σχετικά νεοφερμένη στη Βόρεια Αμερική, αυτή η τουρκική ράτσα ζει στην περιοχή της λίμνης Βαν για χιλιάδες χρόνια.

 Τοιχογραφίες που χρονολογούνται από το 5000 π.Χ. απεικονίζουν γάτες που μοιάζουν εντυπωσιακά με την Turkish Van. Απ’ ό,τι φαίνεται, μεταφέρθηκε για πρώτη φορά στην Ευρώπη από στρατιώτες που επέστρεφαν από τις Σταυροφορίες κάποια στιγμή μεταξύ 1095 και 1272 μ.Χ.

 Κατά τη διάρκεια όλων των επόμενων αιώνων, μεταφέρθηκαν σε όλες τις ανατολικές ηπείρους από εισβολείς, εμπόρους και εξερευνητές.

 Οι Τουρκικές Βαν γάτες έχουν ονομαστεί με διάφορα ονόματα: Eastern Cat, Turkish, Ringtail Cat και Russian Longhair. Η σύγχρονη και πιο γνωστή ιστορία τους όμως ξεκίνησε το 1955, όταν οι Βρετανοί πολίτες Laura Lushington και Sonia Halliday απέκτησαν δύο γατάκια Van, ενώ έκαναν διακοπές στην Τουρκία.

 Η Αγγλίδα εκτροφέας Lydia Russell συνέβαλε επίσης καθοριστικά στη γνωριμία του κοινού με τη Turkish Van cat. Η Russell βοήθησε επίσης νέους εκτροφείς να αποκτήσουν ένα νέο απόθεμα αναπαραγωγής της ράτσας.

 Στην αρχή, η πορεία της ράτσας ήταν αργή. Η απόκτησή της σήμαινε πολλά ταξίδια στην Τουρκία και οι γάτες έπρεπε να περάσουν από μεγάλες περιόδους καραντίνας για να εισέλθουν στην Αγγλία. Παρόλα αυτά,  το 1969 η σκληρή δουλειά απέδωσε, όταν η Turkish Van αναγνωρίστηκε από το Cat Fancy (GCCF).

 Εκτός από το GCCF, η Turkish Van είναι αποδεκτή από τη Διεθνή Ομοσπονδία Αιλουροειδών (FIFe), την Cat Aficionado Association (CAA) της Κίνας και την Australian Cat Federation.

 Τα πρώτα γατάκια της φυλής έφτασαν στην Αμερική τη δεκαετία του 1970, αλλά μόνο όταν οι εκτροφείς Barbara και Jack Reark άρχισαν να εργάζονται με τη ράτσα το 1983, τα Turkish Van kittens άρχισαν να ανθίζουν στη Βόρεια Αμερική.

 Παρόλο που η ράτσα είναι ακόμη σπάνια, το ενδιαφέρον αυξήθηκε σιγά-σιγά. Μέχρι τη δεκαετία του 1980, οι Turkish Van δεν αναγνωρίζονταν επίσημα στην Τουρκία, αν και θεωρούνταν εξαιρετικά κατοικίδια.

 Σήμερα, συντηρούνται από το Τουρκικό Κολλέγιο Γεωργίας και δεν επιτρέπεται πλέον να εξάγονται από την Τουρκία, ενώ οι περισσότερες γέννες γατιών προέρχονται πλέον από την Ευρώπη.