Η συνολική εντύπωση που δίνει η γάτα Σομαλίας είναι αυτή μιας μεσαίας προς μεγάλης γάτας, με καλή αναλογία σώματος, σταθερή μυϊκή ανάπτυξη, ευλύγιστο κορμί και με ένα έντονο βλέμμα που δείχνει άγρυπνο και ζωηρό ενδιαφέρον για το περιβάλλον γύρω της.

 Ο χαρακτήρας της Somali γάτας

 Για όσους ψάχνουν μια γάτα που απλώς θα ξαπλώνει όλη μέρα μέσα στο σπίτι, τους απαντάμε πως η υιοθεσία της γάτας Σομαλίας είναι βέβαιο ότι θα περιέχει τα πάντα, εκτός από πολύωρο χουζούρι!

 Οι συγκεκριμένες γάτες είναι ζωηρές, έχουν έντονη αίσθηση του χιούμορ και πραγματική ανάγκη για παιχνίδι. Για την ακρίβεια, όλα φαντάζουν παιχνίδι στα μάτια αυτών των πανέμορφων αιλουροειδών.

 Τις αρέσει να παίζουν παιχνίδια τύπου fetch, αλλά πολλές προτιμούν να κυνηγάνε τη μπάλα στο διάδρομο και μετά να τη χτυπάνε πάνω-κάτω, γύρω γύρω, μέχρι να κυλήσει πίσω στα πόδια του αφεντικού τους και εκείνος να τη ξανακλωτσήσει.

 Αν η μπάλα κυλήσει κάτω από κάποιο έπιπλο ή σημείο του σπιτιού από το οποίο δεν μπορούν να την ανακτήσουν, τότε θα γυρίσουν πίσω στο αφεντικό τους και θα του δώσουν ένα βλέμμα με ορθάνοιχτα μάτια ή ένα απαλό χτύπημα με το ποδαράκι τους, για να την πιάσει εκείνος.

 Τα ραβδιά και τα στικ με φτερά είναι επίσης παιχνίδια που κεντρίζουν το ενδιαφέρον της Somali cat.

 Οι λάτρεις της ράτσας υποστηρίζουν ότι οι γάτες Σομαλίας μοιράζονται κάτι περισσότερο από μια απλή ομοιότητα με την πονηρή αλεπού. Ποιο είναι αυτό; Ξέρουν περισσότερους τρόπους για να μπουν σε αξιολάτρευτες κακοτοπιές απ’ ό,τι οι αλεπούδες.

 Συγχρόνως, αυτές οι γάτες είναι άριστες στο να ξετρυπώνουν πράγματα από ντουλάπες και συρτάρια, οπότε το νου σας!

 Αυτό που ενισχύει την άτακτη πλευρά του χαρακτήρα τους είναι η υψηλή ευφυΐα τους, που τις επιτρέπει να σκαρφίζονται συνεχώς νέες ασχολίες. Επίσης, λαμβάνοντας υπόψη ότι είναι δραστήριες, περίεργες και ενθουσιώδεις γάτες, η καθημερινότητά τους είναι μια συνεχής περιπέτεια!

 Τρία βασικά πράγματα πρέπει να γνωρίζουμε γι’ αυτές: οι φωνές τους είναι απαλές, το μυαλό τους κοφτερό και τα πιάτα τους πάντα άδεια! Επιπλέον, έχουν αποφασιστικό και επίμονο χαρακτήρα.

 Από εκεί και πέρα, είναι μεν προσανατολισμένες στον άνθρωπο και στοργικές, αλλά δεν είναι γάτες αγκαλιάς. Όταν οι άνθρωποί τους χαλαρώνουν στον καναπέ, εκείνες προτιμούν να είναι κοντά τους, παρά πάνω τους. Ωστόσο, θέλουν να συμμετέχουν σε κάθε πτυχή της ζωής τους.

 Η ιστορία της ράτσας της

 Κανείς δεν γνωρίζει με βεβαιότητα πότε και πού εμφανίστηκε η πρώτη γάτα Σομαλίας. Ορισμένοι υποστηρικτές της ράτσας πιστεύουν ότι το μακρύ τρίχωμα ήταν αποτέλεσμα μιας αυθόρμητης φυσικής μετάλλαξης.

 Γενετικές μελέτες, ωστόσο, δείχνουν ότι πιθανότατα εμφανίστηκαν πριν από περίπου έναν αιώνα στην Αγγλία όταν οι εκτροφείς, που είχαν χαμηλό αριθμό γατών για αναπαραγωγή, χρησιμοποίησαν μακρύτριχες γάτες στα προγράμματα εκτροφής της γάτας Αβησσυνίας.

 Για την ακρίβεια, στα τέλη της δεκαετίας του 1910 και στα τέλη της δεκαετίας του 1940, κατά τη διάρκεια των δύο επακόλουθων Παγκοσμίων Πολέμων, ο πληθυσμός των γατών ήταν συντριπτικά χαμηλός.

 Αυτό οδήγησε τους εκτροφείς στο να χρησιμοποιήσουν κι άλλες γάτες στις γραμμές αίματος της γάτας Αβησσυνίας, προκειμένου να μην αφανιστεί η ράτσα.

 Ο Raby Chuffa από τη Selene, ένας αρσενικός γάτας Αβησσυνίας που το 1953 ταξίδεψε στις Ηνωμένες Πολιτείες από τη Βρετανία και που εμφανίζεται στη γενεαλογία πολλών γατιών της ράτσας, θεωρείται ο πατέρας της γάτας Σομαλίας στην Αμερική.

 Η γενεαλογία του Raby Chuffa μπορεί να ανιχνευθεί πίσω σε μια γάτα άγνωστης καταγωγής, που πιθανότατα έφερε το γονίδιο του μακρύ τριχώματος και δόθηκε στην εκτροφέα Janet Robertson από έναν ναύτη κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

 Εκείνη η γάτα γέννησε δύο γατάκια: το Roverdale Purrkins, που ήταν εγγεγραμμένο ως Abyssinian kitten, και ένα μαύρο μη εγγεγραμμένο αρσενικό. Η Robertson χρησιμοποίησε τον Purrkins για να ξεκινήσει την εκτροφή της.

 Οι γάτες της Janet Robertson και άλλες γάτες Αβησσυνίας από τη Βρετανία εξήχθησαν στην Ευρώπη, την Αυστραλία, τη Νέα Ζηλανδία, τον Καναδά και τις Ηνωμένες Πολιτείες.

 Κάθε φορά που γεννιόντουσαν μακρύτριχα γατάκια (από δύο γάτες Αβησσυνίας που έφεραν το υπολειπόμενο γονίδιο του μακρύ τριχώματος), οι εκτροφείς τα απέρριπταν, γιατί κανένας δεν ήθελε να θεωρηθεί ότι εξέτρεφε γάτες Αβησσυνίας που ήταν «αλλοιωμένες» με αυτό το γονίδιο.

 Μόλις τη δεκαετία του 1960, οι εκτροφείς, βλέποντας την ελκυστικότητα της μακρύτριχης εκδοχής μιας φυλής που κέρδιζε γρήγορα δημοτικότητα στη Βόρεια Αμερική, άρχισαν να προσπαθούν σοβαρά για την ανάπτυξη μιας νέας ράτσας.

 Ταυτόχρονα, εκτροφεία στον Καναδά, την Ευρώπη, την Αυστραλία και τη Νέα Ζηλανδία άρχισαν επίσης να εργάζονται με τη νέα ράτσα.

 Η Evelyn Mague, ήταν μία από τις πρώτες εκτροφείς των ΗΠΑ που δούλεψε με τη μακρύτριχη ράτσα.

 Μάλιστα, η ίδια ήταν που έδωσε στη ράτσα το όνομα «Somali cat», επειδή η Σομαλία συνορεύει με την Αιθιοπία, τη χώρα που παλαιότερα ονομαζόταν Αβησσυνία, από την οποία πήρε το όνομά της η γάτα Αβησσυνίας.

 Το 1972, η Mague ίδρυσε το Somali Cat Club of America. Το 1975, ιδρύθηκε το International Somali Cat Club που είναι συνδεδεμένο με την CFA (Cat Fanciers’ Association) και το 1979, η ράτσα κέρδισε το καθεστώς του πρωταθλήματος της CFA.